Tuesday, May 1, 2012

ഭൂമധ്യരെഖയിലേക്ക് ഒരു യാത്ര.


നീണ്ട ഒരു യാത്രക്ക് ശേഷമാണു ഗബോനിന്റെ തലസ്ഥാനം ആയ ലിബ്രവില്ലിയില്‍ കാലു കുത്തുന്നത്. തിരുവനന്തപുരത്തുനിന്നും മുംബയില്‍, പിന്നെ അവിടുന്ന്‌ അടിസ് അബാബയില്‍ എത്തിയപ്പോഴേക്കും ഒരു മണികൂര്‍ വൈകിപോയി. ലിബ്രവിലിയിലേക്ക് ഞങ്ങളെ കൊണ്ടുപോകാം എന്ത് എഴുതി കരാര്‍ ഒപ്പിടിരുന്ന വിമാനം അതിന്‍റെ യാത്ര തുടങ്ങികഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഇനി രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞേ ലിബ്രവിലിയിലേക്ക് നേരിട്ട് പോകുന്ന വിമാനം ഉള്ളൂ. മനസ്സില്‍ ലഡു പൊട്ടാന്‍ പിന്നെ എന്ത് വേണം. രണ്ടു ദിവസം എത്തിയോപ്പ്യന്‍ വിമാന കമ്പനിയുടെ ചെലവില്‍ സുഖമായി കഴിയാം.

അര മണികൂര്‍ കഴിഞ്ഞുള്ള മറ്റൊരു കമ്പനിയുടെ വിമാനത്തില്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് യാത്രയാവാം എന്ന് കറുത്ത കോട്ടിട്ട ഒരു കറുത്ത സുന്ദരി വന്നു മൊഴിഞ്ഞു. അങ്ങിനെ പുളിക്കുന്ന ലഡുവും ഞാനും അടിസ് അബാബയോടു വിട പറഞ്ഞു. മൂന്ന് ഇന്ത്യകാര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു ലിബ്രവിലിയിലേക്ക് രണ്ടു മലയാളികളും, ഒരു ഹിന്ദികാരനും. കൃഷ്ണ എന്ന തിരുവന്തപുരം സ്വദേശി ഗബോനിലെ ടെക് മഹിന്ദ്രയുടെ കണ്‍ട്രി ഹെഡ് ആണ്. (ഹിന്ദികരനുമായി ഒരു പാട് സംസാരിച്ചു പക്ഷെ പേര് ചോദിക്കാന്‍ മറന്നു പോയി. ഗബോനിലെ കാട്ടില്‍ പെട്രോള്‍ ഊറ്റുന്ന ജോലിക്കാരനാണ്.) എല്ലാ മുക്കിലും നിറുത്തുന്ന പ്രൈവറ്റ് ബസു പോലെ വിമാനം നാലിടത്ത്  നിറുത്തി വൈകിട്ട് ആറുമണിയോടെ ലിബ്രവില്ലിയില്‍ എത്തി.

തിരുവന്തപുരം എയര്‍പോര്‍ട്ടനേക്കാള്‍ ചെറുതാണ് ഇവിടുത്തെ എയര്‍പോര്‍ട്ട്. മൊബൈല്‍ നമ്പര്‍ തന്നിട്ട് കൃഷ്ണ യാത്രയായി. എന്റെ വിസ ശെരിയാവാന്‍ കുറച്ചു സമയമെടുത്തു എന്ന് മാത്രമല്ല ലഗേജു കിട്ടിയതുമില്ല. ഏഴു മണിയോടെ കമ്പനി ഗസ്റ്റ് ഹൌസില്‍ എത്തുമ്പോള്‍ അക്ഷരാര്‍ഥത്തില്‍ തളര്‍ന്നിരുന്നു. നേരത്തെ തന്നെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതിവീണു.

ആദ്യം ലെമ്പരിനെയിലും, പിന്നെ ലിബ്രവില്ലിയിലുമായി ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഇതുവരെ പുറത്തെവിടെയെങ്കിലും പോകുവാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. ഈ ആഴ്ചാവസാനം എങ്കിലും എവിടെയെങ്കിലും പോകണം. സായിപ്പിന്റെ കലുപിടിച്ചല്ലേ കാര്യം നടക്കൂ. (ഡ്രൈവിംഗ് ലൈസെന്‍സ് ഇല്ലാത്തവര്‍ക്ക് വണ്ടി കൊടുക്കില്ല പോലും.)

സായിപ്പേ, ആഴ്ചാവസാനം പോകാന്‍ പറ്റിയ വല്ല സ്ഥലങ്ങളും ഉണ്ടോ ഇവിടെ?

പിന്നെ ലിബ്രവില്ലിയില്‍ ഒരുപാടു നല്ല ബീച്ചുകള്‍ ഉണ്ട്, പിന്നെ പോന്ഗാര നാഷണല്‍ പാര്‍ക്ക്‌, അകന്ട നാഷണല്‍ പാര്‍ക്ക്‌ അങ്ങിനെ കുറച്ചു നല്ല സ്ഥലങ്ങള്‍ ഇവിടെ ഉണ്ട്. ആര്‍ക്കു പോകാനാ?

എനിക്ക്.

നാളെ മിട്സീകിനു പോകുന്ന നീ എങ്ങിനാ ആഴ്ചാവസാനം ബീച്ചില്‍ പോകുന്നെ? ഇവിടുന്നും ഒരു ഏഴു മണികൂര്‍ എടുക്കും മിട്സീകില്‍ എത്താന്‍.

അവിടെ അടുത്ത് നല്ല സ്ഥലങ്ങള്‍ ഒന്നും ഇല്ലേ?

മോനേ, ഗാബോണ്‍ എന്ന രാജ്യത്തിന്റെ എണ്പതു ശതമാനം നല്ല ഒന്നാംതരം കാടാണ്. നീ പോകുന്നത് ഒരു പതിമൂവയിരം ഹെക്ടര്‍ ഉള്ള റബ്ബര്‍ തോട്ടത്ത്തിലെക്കാ. പിന്നെ പോകുന്ന വഴിക്കാണ് ഇക്കുവേറ്റൊര്‍.

അത് നാഷണല്‍ പാര്‍ക്ക് ആണ്ണോ?

ഇക്കുവേറ്റൊര്‍ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ഒരു സാങ്കല്പിക രേഖയാണ്. അത് ഭൂമിയെ രണ്ടായി മുറിക്കുന്നു. ഉത്തരാര്‍ത്ത ഗോളം എന്നും ദക്ഷിനാര്‍ത്ത ഗോളം എന്നും. ഗബോനിന്റെ നടുക്കുകൂടിയാണ് അത് കടന്നു പോകുന്നത്. സായിപ്പു ജീയോഗ്രഫി വിളമ്പി.

എനിക്കറിയാം, നിനക്ക് അറിയമോന്നു പരിക്ഷിച്ചതല്ലേ.

ഉം, ഉം, സായിപ്പു പോയി.

എടാ ഇങ്ങിനെ ഒരു സാധനം ഇവിടെ ഉണ്ടാരുന്നോ? എന്നാ പിന്നെ അത് കണ്ടിട്ട് തന്നെ കാര്യം. ചുമ്മാ അങ്ങിനെ പൊയ് ഒരു സ്ഥലവും കാണാന്‍ പോകരുത് എന്ന് സന്തോഷ്‌ ജോര്‍ജ് കുളങ്ങര സര്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ. ഞാന്‍ ഉടനെ ഗൂഗിള്‍ മാപ് എടുത്തു നോക്കി. സംഗതി സത്യം തന്നെ. വികിപീഡിയ കൂടി നോക്കി.

ഈ ഭൂമധ്യരേഖ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ഒരു വമ്പന്‍ സാധനം ആണെന്ന് മനസിലായി. ഇത് കടന്നുപോകുന്ന സ്ഥലങ്ങളില്‍ വര്ഷം മുഴുവന്‍ ഏകദേശം ഒരേ കാലാവസ്ഥ ആയിരിക്കും. എല്ലാ സമയത്തും ഏതെങ്കിലും ഒരു പഴത്തിന്റെ സീസണ്‍ ആയിരിക്കും. നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ ഒക്കെ മാമ്പഴ സീസണ്‍ മാര്‍ച്ച്‌ ഏപ്രില്‍ മാസത്തില്‍ ആണെങ്ങില്‍ ഭൂമധ്യരേഖ പ്രദേശത്ത് അത് ആഗസ്റ്റ്‌-സെപ്റ്റംബര്‍ മാസത്തില്‍ ആണ്. മാര്‍ച്ച്‌ ഏപ്രില്‍ മാസത്തില്‍ മാവു പൂക്കും പക്ഷെ പൂകള്‍ എല്ലാം കൊഴിഞ്ഞു പോകും. ഇതു സമയത്ത് മഴ പെയ്യും എപ്പോം നിക്കും എന്നൊന്നും പറയാന്‍ പറ്റില്ല.

കാടിനെ കീറി മുറിച്ചു പോകുന്ന ഹൈവേ.

പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ തന്നെ പെട്ടിയും കിടക്കയും എടുത്തു മിട്സീകില്‍ പോകാന്‍ റെഡി ആയി. ഒരു ഏഴെട്ടു മണികൂര്‍ നമ്മുടെ അതിരപള്ളി വാഴച്ചാല്‍ വാല്‍പ്പാറ റൂട്ടില്‍ കൂടി പോയാല്‍ എങ്ങിനെ ഇരിക്കും. ഇടതൂര്‍ന്ന കാടുകള്‍ക്കിടയിലൂടെ വളഞ്ഞു പുളഞ്ഞു പോകുന്ന വഴി തന്നെ മറ്റൊരു പുഴയായി തോന്നിച്ചു. മരങ്ങള്കിടയിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങിയ സൂര്യ പ്രകാശകിരണങ്ങള്‍ അവിടവിടെ ചിതറി കിടന്നു. മനോഹരം ആയിരുന്നു ആ യാത്ര. (കാടിനെ ഇഷ്ടപെടതവര്‍ക്ക് നല്ല ബോറിംഗ് അന്നെന്നു കൂടെ ഉണ്ടാരുന്ന സായിപ്പിന്റെ മുഖത്ത് നിന്നും മനസില്ലായി)


ഭൂമധ്യരേഖ
ലംബരിനെയുടെയും കങ്ങോയുടെയും ഇടക്കാണ് ഭൂമധ്യരേഖ കടന്നു പോകുന്നത്. സിയറ്റ്‌ അവിടെ ഒരു ബോര്‍ഡ്‌ കൊണ്ടുവചിട്ടുണ്ട്. ലോകത്തിലെ മിക്കവാറുമുള്ള വലിയ പട്ടണങ്ങളിലെക്കുള്ള ദൂരം രേഖപെടുതിയിരിക്കുന്നു.. അവിടെ നിന്നു ഒരു ഫോട്ടോ സായിപ്പിനെ കൊണ്ട് എടുപ്പിച്ചു. (എന്തായാലും വന്നതല്ലേ ഒരു ഫോട്ടോ ഇരിക്കട്ടെ). പിന്നെ ഭൂമധ്യരേഖ എന്ന സംഭവത്തിന്റെ മഹത്വം ആര്‍ക്കും അറിയില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു. ഒരു ചെറിയ കട പോലും അവിടെയെങ്ങും കണ്ടില്ല. നമ്മുടെ നാട്ടിലെങ്ങാനം ആയിരുന്നെങ്ങില്‍ എന്നേ റിസോര്‍ട്ട് തുടങ്ങിയേനെ.

ഗാബോണ്‍ എന്ന രാജ്യത്തിന്റെ കാലാവസ്ഥ തീരുമാനിക്കുന്നത്‌ ഭൂമധ്യരേഖ അന്നെന്നു പറയാം. എല്ലായിപ്പോഴും ഒരു ഇരുപത്തി രണ്ടു ഇരുപത്തിമൂന്ന് ഡിഗ്രി. മഴ എപ്പോം വരും എന്നോ എപ്പോം നില്‍ക്കും എന്നോ ആര്‍ക്കും പറയാന്‍ പറ്റില്ല. ഇവിടുത്തെ ചൂട് കാലം ഡിസംബര്‍ മാസത്തിലാണ്. അപ്പോള്‍ തെളിഞ്ഞ കാലാവസ്ഥ ആയിരിക്കും എന്നാലും ചൂട് കൂടുതല്‍ ഉണ്ടാവില്ല. ഇപ്പോഴും ധാരാളം മഴ ഉണ്ടാകും. എല്ലായിടവും ഇടതൂര്‍ന്ന പച്ച. ചിത്രങ്ങള്‍ കണ്ടു നോക്കൂ.
ഹരിത മനോഹരം
വൈദുതി എത്തിക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിലാണ് സര്‍കാര്‍
ഒരു മൊട്ട കുന്ന്
റോഡരികില്‍ നിന്നും എടുത്തതു.
കാടിന്റെ മറ്റൊരു വ്യൂ.
പിന്നെയും റോഡ്‌.
ഗ്രാമാത്തില്ലെക്കുള്ള വഴി.

ഉടനെ ഒരു വിസ എടുത്തു ഗബോണില്‍ പോയേക്കാം എന്ന് വിചാരിക്കരുത്. വിസ കിട്ടാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. ശ്രമിച്ചു നോക്കൂ. ഗുഡ് ലക്ക്. 

ഗബോനിലെ വിശേഷങ്ങള്‍ ഒരുപാടുണ്ട്. പതുക്കെ പതുക്കെ എഴുതാം. ആദ്യം മലയാളം മര്യാദക്ക് എഴുതാന്‍ പഠിക്കട്ടെ.